“Hi there! Do you have one of these wallets with either yellow leather or a yellow print on the leather?” Ze heeft al een paar portemonnees van me. Ik weet wat ze bedoeld en geel leer, ja daar heb ik genoeg van. Op een één of andere manier blijft die kleur maar liggen.
Het is 1984. Ik ben net 17 en ga samenwonen met de liefde van me leven. Hij heeft een flat in Maassluis West toegewezen gekregen op de achtste etage, uitkijkend over een park. Het inrichten van het huis is onze lust en ons leven. We kiezen voor veel grijzen en lakken de deuren zwart.
En toch mist er iets.
Een opvallend accent. We kiezen voor geel. Gele kussens, een bijzettafeltje en een poster. Het ziet er mooi uit en we zijn heel tevreden. Zolang het duurt. Want kort daarna besef ik dat ik nog best jong ben voor het burgelijke bestaan, de wereld lonkte. Geel associeerde ik in één klap met mijn ‘oude’ leven.
Nou geniet ik ook echt wel van de zon, een glas bier of een fietsritje langs graanvelden. Dus zo erg is het met mij en geel niet gesteld. En die stapel gele leren lappen gaan vaker gebruikt worden. Kijk maar hier.